Een puber kiest tegen zichzelf.

Een puber kiest tegen zichzelf.

Als er een ja gevraagd werd, gaf zij een nee. Als ze uitgenodigd werd, bedacht ze zich. Als iemand haar naar bejegende, zocht ze juist contact en deed mee, tegen zichzelf.

Evenals de peuter over wie ik gisteren sprak met zijn moeder. Hij riep maar NEE, NEE, NEE!

Als ik tegen mezelf ben, voel ik me sterk, sprak de 14-jarige hoogbegaafde jongedame uit. Dan ben ik iemand.  Ze schrikt ervan. Soms komt de waarheid hard binnen als je ze uitspreekt. Nee, voegt ze eraan toe, zo bedoel ik het niet.

Ik zwijg. We weten beide wel beter. Ik weet dat ze het weet, en dat ze het voor het eerst durft uitspreken. Ik vertel haar van mijn koffertje op het plein, waar ik vroeger, toen ik haar leeftijd had, op ging staan. Van mijn legerkistjes en  oversized soldatenjack. Brullend vanuit mijn fort, tegen de wereld.

Wat voelde ik mij alleen, zeg ik. Ik ben op een stoel gaan staan. Zij volgt me. Samen staan we daar, heel groot en heel stoer. We klimmen op tafel. Onze lichamen opgepompt.

Dan breekt ze. Ik kan niet meer, zegt ze.

Ze maakt contact, met zichzelf…!  Op weg naar contact met anderen.

 

Hadewych Simonis is coach en trainer voor Gevoelige Denkers in Monster. In individuele begeleidingstrajecten en groepstrainingen werkt zij met kinderen, en hun ouders en begeleiders aan grond onder de voeten. Zodat de Gevoelige Denker weer stevig staat! Weet je welkom. Je wordt gezien!
Rotzaag!

Rotzaag!

Als ik geen contact maak, kan ik niet zagen. Als ik me te veel in het contact duw, kan ik evenmin zagen.

Als ik de zaag in mijn hand houd, en in mijn hoofd precies weet hoe zagen werkt en hoe het moet worden, gebeurt er niets met mijn hout. En als ik door blijf zagen, als het hout al door is, zaag ik in mezelf.

Als de zaag blijft steken, en ik word boos op de zaag, omdat hij het is die blijft steken, wordt er weinig door-gezaagd. Als ik denk dat ik er al ben, terwijl het hout nog niet is aangeraakt, blijft het hout zoals het altijd is geweest.

Zagen vereist precies de juiste hoeveelheid kracht. Niet te veel. Duwen werkt niet, dan loopt de zaag vast. Niet te weinig, dan zaag je niet. Zagen vereist precies de juiste richting. Niet 0*, niet 90*, maar 45*, zodat de tanden door het hout gaan.

Zagen vereist precies de goede houding van de zager. Stevig op je benen, je benen naast de zaag, anders zaag je in je been.

En zagen vereist focus, focus op mijn werk. Ik laat alles om mij heen gebeuren en zaag, en zaag en zaag. Wederom: duwen werkt niet.

Alleen zagen werkt. Met de juiste kracht, de juiste richting, de juiste houding, met het tempo dat werkt en in ritme. En we zingen ‘zagen, zagen, wiedewiedewagen…..’

Levenslessen in de praktijk/ Club GRONDIG HB

Voorbeelden komen uit mijn werk met kinderen en opvoeders in praktijk GRONDIG, uit club GRONDIG HB, trainingen Rots & Water, en coachtrajecten van ouders en kinderen. Overeenkomsten berusten niet op toeval. Wat ik beschrijf is menselijk, en zien we dagelijks terug in ons leven van alledag. In de praktijk en daarbuiten.

Ik ben een heel vervelende kindercoach.

Ik ben een heel vervelende kindercoach. Ik luister, natuurlijk, ik luister scherp. Ik volg, ik kijk. En ik vraag. Maar daar blijft het niet bij. Ik vraag, en ik vraag en ik vraag. Niet naar iets anders, nee ik vraag gewoon door. En toen, en toen, en dan, en dan, en wat nog meer, en meer, en nog meer… Een heel vervelende gewoonte van mij 😉

smoezen

voeten

Kinderen zijn er heeeeel blij mee. Een zucht, nog een zucht, langzaam zie ik ze zakken. Er ontstaat een modus van ontspanning. Waarin alles er gewoon is. Alle fratsen en frutsels, alle bedenksels, stoerdoenerij en smoezen verdwijnen, en daar komen we op een heel mooi stukje. Een mooi stukje grond.

grond

Ik ga niet graven. Nee, we zijn er al. We zitten op de grond. Op dat stukje grond, door alle gedoe heen, kunnen we namelijk aan de slag. Daar kunnen we op bouwen. Grondig.

Zo ook gisteren. Hij pufte, en zuchtte, en steeds meer zag ik hem tevoorschijnkomen. Plots stond hij op en liep een stukje weg. Nu ben ik moe. En voor hij ‘heerlijk’ in zijn moeheid kon verdwijnen, zei ik: Dat snap ik. Een deel van jou heeft keihard gewerkt en is hartstikke moe. Dit is het moment dat je kunt opgeven. ‘Ik geef altijd op’, zei hij.

kracht

Rots & Water

Ik herinnerde hem aan zijn bewoordingen voor zijn armkracht en beenkracht, waar hij uitgebreid over had verteld, en nodigde hem uit met een trapkussen. Wakker, stralend. Zijn lijf had blijkbaar nog wel energie. Wàt een kracht!

Zo schakelde hij, met een kleine wegwijzer van deze heel vervelende kindercoach, over van zijn emotie, naar zijn lijfkracht. En hield hij mij met mijn irriterende bezemsteel buiten zijn eigen ruimte. Puur met zijn grondige aanwezigheid in zijn lijf en rustige blik.

grondig

Wat hij nog niet wist, was dat we daarna natuurlijk doorgingen met zijn hoofd, deel drie. Maar dat was nu een ‘makkie’. De belangrijkste hobbel voor hem was al genomen.  Ik nam afscheid van een jongen die me recht aankeek en een stevige handdruk gaf, grondig.

Hadewych Simonis is kindercoach en trainer in mentale en emotionele weerbaarheid, kinderpraktijk GRONDIG, in Monster, Westland. #clubHB #ikleerleren #breinleren #coaching  #Rots&Water #BalAVisX #kinderen #pubers #ouders #Monster

Rode en groene gedachten.

rode en groene gedachtenRood is fel, scherp, en dringt zich snel op.

Groen is rustig, fijn, groot, en heeft de neiging zich op de achtergrond te plaatsen.

Zo gaat dat ook met gedachten.

In de weerbaarheidstraining Rots & Water laat ik de kinderen ook met hun gedachten stoeien. Welke helpen je? En welke zitten in de weg? Zo ook vanmiddag.

Er gebeurt iets: een Geval, je voelt iets: een Gevoel. En wat gebeurt er dan? Dan dringt zich een Gedachte op. Je maakt een Gedachte. En wat doet die gedachte…? Die maakt dat je je òf beter gaat voelen,  òf slechter. Je gevoel wordt een positieve of een negatieve emotie: Gevolg. En in die emotie volgt jouw Gedrag.

En laat het nu je denken zijn, wat je kunt sturen!

Stel, een voorbeeld van vanmiddag:

Vrijdag hoor ik of ik aangenomen ben op de school waar ik heen wil. Ik voel me zenuwachtig, een beetje bang. Ik ben bang dat ik het niet gehaald heb. Ik denk dat ik niet mag. Ik ben niet goed genoeg.

Met zijn allen kijken we ernaar met de 4 G’s:

Geval: aangenomen op school of niet

Gevoel1: bang en zenuwachtig

Gedachte: Ik heb het niet gehaald. Ik mag niet. Ik ben niet goed genoeg.

Gevolg en Gedrag: Ik ben reuze bang, ik wil niet dat het vrijdag is, ik wil ziek zijn. Ik ben chagrijnig, stil, en ik doe niets meer op school.

 

De kinderen vallen zijn rode gedachten aan:

Weet je zeker dat je het niet gehaald hebt? – Nee.

Weet je zeker dat je niet mag? – Nee.

Weet je zeker dat je niet goed genoeg bent? – Ehh, nee.

Wat weet je wel?

Nou: 5 % valt af. Ik mocht de test wel doen, dus daar ben ik goed genoeg voor. Mijn meester, mijn school, mijn ouders zeggen dat ik die school aankan.

Wat zijn dan je groene gedachten?

Ik heb mijn best gedaan. Ik heb ’t ook voor mij goed gedaan. Ik weet wat ik kan. En 95% haalt ’t!

 

Wat doen deze groene gedachten met je Gevoel?

Ik voel me een stuk rustiger. Het is wel ok.

Bijna iedereen haalt ’t en ze zijn eigenlijk gek als ze mij afwijzen! Aan mij ligt het dan in ieder geval niet!

 

Probeer deze maand, onder het rood, het groen te zien.

Het is rustig, fijn, en groot, en heeft de neiging zich achter rood te verschuilen…

 Rots & Water weer in het najaar, individuele trajecten voor kinderen (en ouders) op dinsdag, woensdag en donderdag, Brugklastraining start 19 mei, en Club GRONDIG HB op de zondagen.  kinderpraktijkGRONDIG, Monster, Westland. Zie de agenda

Hadewych Simonis is coach en trainer in mentale en emotionele weerbaarheid, kinderpraktijk GRONDIG, in Monster, Westland. #clubHB #ikleerleren #breinleren #coaching  #Rots&Water #BalAVisX #kinderen #pubers #ouders #Monster

 

 

 

 

Koolmeesjes in de kas

Koud in de kas, ’s ochtends vroeg, ik tref voorbereidingen voor de kennismakingsochtend van club HB die over een uurtje begint. Ik loop de kas in en hoor rrrrrrrrt, rrrrrrrrrrrt. Ik blijf even staan zodat ik zelf geen geluid maak. Rrrrrrrt, rrrrrrrrrt. Ik ga zitten, houd mijn lijf heel stil, en zie, vlakbij me op een kachelbuis twee koolmeesjes zitten. Ik krijg een rilling, een pret-rillinkje door mijn hele lijf. Koolmeesjes binnen, die komen gewoon lekker binnen vliegen, zeg ik hardop. Dag koolmeesjes, dag! Ik zeg ’t iets te hard. Ze vliegen op.

Waar gaan ze heen? Ik zou aardbeitjes gaan snoepen, denk ik. Zij volgen de buis, en vliegen naar de KAPLA. Ik lach. Dacht ik dat ìk weet waar zíj heen willen…?

Even later vraag ik het de kinderen. Ik neem er de tijd niet voor, omdat ik de ouders wil bedienen van allerlei informatie. Ik zeg de ouders wel waarom ik over die koolmeesjes begin. Ik wil zo graag dat jij zelf denkt, als ouder, en zelf denkt, als kind. Ik vraag niet naar dat antwoord wat ik al in mijn hoofd heb (zoals kinderen veel gewend zijn op school). Ik heb het antwoord niet.

Het mooiste vind ik dat we de kinderen uit deze groep niet hoeven leren om zelf te denken, en zelf te kiezen en hun eigen strategie te bepalen. Dat dóen ze wel! We hoeven ze, welbeschouwd, hun strategie voornamelijk niet àf te leren.

We kunnen ze wel de plek bieden waar ze dit kunnen mèt anderen die op eenzelfde manier te werk gaan. We kunnen ze de plek bieden waar de leeromgeving juist deze werkwijze van ze vraagt, en waar de begeleiding gericht is op de verfijning van dit leerproces. En we kunnen ze de plek bieden waar ze hun strategie al doende kunnen verkennen en leren deze op een handige(re) manier in te zetten.

Even later stapt Pim binnen. De Pim, van de Cultuurschuur. “Heel goed, koolmeesjes zegt ie. Dat zijn eiwit-eters!” Laten die nou niet in aardbeien zitten….

Hadewych Simonis is coach en trainer weerbaar en leerbaar, kinderpraktijk GRONDIG, in Monster, Westland. #clubHB #ikleerleren #breinleren #coaching #therapie #Rots&Water #BalAVisX #kinderen #pubers #ouders #Monster

 

Een zombie in de nacht.

Hij was bang voor een zombie in de nacht, en veranderde hem. Paarse lange haren, paarse trui, tanden eruit en roze, blije ogen!

Het kind ziet iets engs in de nacht, en voelt zich niet meer veilig. Natuurlijk! Als je je controle kwijt bent, voel je je niet veilig. Er kan van alles gebeuren, met jou, en jij hebt daar niets over te zeggen!

Het ene kind is daar gevoeliger voor dan het andere. Zombies zijn voor de één doodeng, een ander lacht erom: “Dat is niet echt, ik weet het verschil tussen fantasie en werkelijkheid. Oorlog is eng en dood en ziektes.” Aldus een denkertje uit mijn praktijk van 8 (februari 2015).

Maar ook hij slaapt moeilijk en heel laat in. En ook hij voelt zich niet veilig. Wat is het dan fijn om de regie weer in handen te kunnen nemen! 

Je bewust zijn van je gedachten. – dat ze gedachten zijn, plaatjes in je hoofd –  ; je bewust zijn van je lijf. – dat je hoofd warm wordt, je buik wat samenknijpt, en je adem versnelt; maakt dat je met die gedachten, en met je lijf en je adem, wat kunt.

Je begint met je houding, en je adem. Dan volgen andere fysieke veranderingen: loskneden van je buik bijvoorbeeld (denkbeeldig, of echt), en afkoelen van je hoofd met een denkbeeldig bergbeekje.

Dan pak je het zombie-plaatje in je hoofd aan. Dat het jouw plaatje is, maakt al dat jij er iets mee kunt. Aan de slag! Hij was bang voor een zombie in de nacht, en veranderde hem. Paarse lange haren, paarse trui, tanden eruit en roze, blije ogen!

Zucht. Slaap lekker. Je weet wat jij kunt!

 

 

Hadewych Simonis is coach en trainer weerbaar en leerbaar, kinderpraktijk GRONDIG, in Monster, Westland. #clubHB #ikleerleren #breinleren #coaching #therapie #Rots&Water #BalAVisX #kinderen #pubers #ouders #Monster