Verdwijnen of gevonden worden?

Verdwijnen of gevonden worden?

De jongen met wie ik sprak op een dinsdag in maart, speelde verstoppertje. Hij leek te spelen, aandacht te trekken, weg te kruipen, maar… altijd deed hij daarna heerlijk mee met het groepje kinderen van zijn plusklas. Hij leek daar toch echt wel te willen zijn. Wat deed hij toch? Was het te spannend, wel of niet opgenomen te worden in de groep? Had hij gewoon energie over? Vond hij het lastig om zichzelf echt te laten zien?

Ik vroeg het hem. Ik vind dat leuk, zei hij, maar Stach vindt mij altijd meteen, dat is stom. – Wat zou je doen als hij je niet zou vinden?, vroeg ik hem. Dan bleef ik daar. En dan weten ze lekker niet waar ik ben. En dat duurt dan heel lang. – Hoe lang? Ik heb wel eens een uur ergens gezeten. – En toen? Waren ze jou aan het zoeken of waren ze niet meer met jou bezig? Ze zaten gewoon tv te kijken. – En toen? Toen verstopte ik me weer.

Wil je verdwijnen of wil je gevonden worden, vroeg ik?

Wat?, hij reageert licht verschrikt.

Nou gewoon, wat ik vroeg. (Natuurlijk hebben zijn oren en hersens mij gehoord. Zijn ik protesteert even, zijn ik is even in verwarring.)

Gevonden worden, zegt hij zacht. Ik wil gevonden worden.

 

Het doet me denken aan kiekeboe, het spelletje waar menig peuter van geniet, en heel spannend vindt. Ben ik er? Ben jij er? Ben jij er nog? Zei jij mij?

Het spelletje kiekeboe is een prachtig psychologisch spel om de aandacht op jou te richten, en bevestiging te krijgen dat jij er bent en mag zijn. Velen spelen het spel door bijvoorbeeld te laat te komen op een afspraak. Alsof ze zeggen: Kiekeboe! Hier ben ik. En de aandacht is daar.

Fijn om die aandacht te ontvangen, voor iedereen. We kunnen deze aandacht ook geven. Heel eenvoudig. Door tegen iemand te zeggen: Fijn dat jij er bent. Welkom. En de ander even aan te kijken. De hand te schudden. Te omhelzen. Een schouderklopje te geven.

Wat wil je liever? Verdwijnen of gevonden worden?

 

Hadewych Simonis werkt in haar praktijk in Westland met Gevoelige Denkers, aan grond onder de voeten. Zodat kinderen èn ouders hun regie nemen en zich laten zien. Ouderbijeenkomsten, coachingsgroepen, klas, trajecten en trainingen.

Weet je welkom. Je wordt gezien!

 

 

Ssst. Doornroosje slaapt.

Ssst. Doornroosje slaapt.

“Talenten moeten worden wakker gekust zoals Doornroosje in haar kasteel. Anders blijven ze slapen”

(Jolles, 2016:310)

 

Maar … misschien schrikt ze wel!

En ….  misschien slaat ze wel wild om zich heen!

Nee, … ze ligt juist zo lekker te slapen…. Laat haar lekker.

 

Ja. Als je Doornroosje wakker kust, zal er wat gebeuren en de kans is groot dat ze je niet meteen om de hals vliegt!

 

Doornroosjes zijn gemakkelijker te hanteren als ze Roosjes zijn. Zoet, zonder te zeggen wat ze voelen en denken. Zonder te doen waartoe ze in staat zijn. Maar … misschien willen we hun Doornen ook wel leren kennen, en kunnen de slapende meisjes deze inzetten om ons, en zichzelf, de mooiste rozen met en zonder doornen te laten zien..!

Doornroosje, wakker worden!

 

Meidenclub HB -Westland is er speciaal voor hoogbegaafde meiden. Laat jezelf zien. Leer jezelf kennen in het contact met anderen in wie jij je herkent!
Langs elkaar heen.

Langs elkaar heen.

Ik geniet het voordeel dat ik als coach – van denkers – , ook ouder ben, èn ruim 7 jaar leerkracht was.

Ik ken de rol en mogelijkheden van coach, van ouder èn van leerkracht van binnenuit. Ik heb vele gesprekken gevoerd als leerkracht met ouders over ‘onze’ kinderen. Vruchtbare gesprekken, lastige gesprekken, zoekende gesprekken: wat heeft dit kind nodig? En.. hoe kunnen we dat dit kind bieden?

Het kind uit de klas, is niet altijd het kind dat een ouder kent van thuis.

Dat zegt niets over je observatie. Het zegt vaak iets over de situatie, en over het kind, en de weg die het kind zoekt.

Stel dat de ouder en de leerkracht hetzelfde met het kind voor heeft. Daar probeer je toch als ouder de school voor je kind op uit te zoeken. We willen dat het goed gaat met dit kind. Dit ‘goed gaan’ kan verschillende dingen inhouden: Dat het stil is en luistert; dat het een mening kan formuleren; dat het netjes zijn werk doet; dat het een creatief mens wordt; dat het foutloos spelt en rekent; dat het …………..

 

Stel dat je het belangrijk vindt dat het kind zich aanpast aan een situatie, zich netjes gedraagt, en niemand tot last is. Dan beoordeel je de opmerkingen van leerkracht en ouder anders dan wanneer je het belangrijk vindt dat het kind zijn mening laat horen en goed naar zichzelf luistert. Stel dat je het belangrijk vindt dat het vlot kan hoofdrekenen en foutloos spelt, dan lees of schrijf je een rapport van een kind anders, dan wanneer je wil dat het kind altijd voor een ander klaarstaat.

Wat vind jij belangrijk?

Wat vind jij belangrijk voor jouw kind, en voor de kinderen uit de klas?

Wat wilde jij graag als kind?

Wat zou jij graag gewild hebben..?

Ik nodig leerkrachten en ouders uit hier eens bij stil te staan. Dit omdat ik merk dat in oudergesprekken ouder en leerkracht, nogal eens onbedoeld langs elkaar heen praten. Wat is je doel? En wat is jullie gezamenlijk doel?

(En dan laat ik het doel van je kind, waar ik als kindercoach met ouders en kinderen de aandacht op richt, nu even buiten beschouwing…)

Hadewych Simonis is kindercoach en trainer voor denkers. In haar praktijk in Monster werkt zij met (hoogbegaafde) kinderen en hun ouders aan stevige grond onder hun voeten.