Het hekje.

Het hekje.

“Dat hek is met een reden gesloten. Wij zijn niet open.”

Ik geef met een milde lach  aan dat het me spijt dat ik toch door dat dichte hekje ben gegaan om te vragen of ze misschien al open zijn.

“Wij sturen u nu niet weg, maar …..

dat hekje is met een reden gesloten.”

Ik adem uit. En ik buig.

Er is geen hekje meer, maar een groot menselijk hek, een kloof, die alleen te overbruggen lijkt via de brug van schuld en onschuld, via macht, via goed en kwaad.

Vandaag sta ik weer even voor dit grote hek, nadat ik het kleine hekje zachtjes probeerde te openen. Het grote hek tussen mens en mens, waar blijkbaar eerst schuld gevoeld moet worden, en schaamte, en pijn, en heel veel verdriet.

 

In de supermarkt trof ik een vriend. Hij zei me: “Als dat hekje je grootste probleem is vandaag…”

Ja, zei ik. Ik kijk jou aan. Ik maak contact met jou. Jij maakt contact met mij. We omhelzen elkaar. We zien elkaar. We voelen elkaar. Wat ik zeg, hoor jij. Jij laat het binnenkomen, en jij geeft jouw reactie. Ik voel geen hek. Ik voel geen gebied waar ik eigenlijk niet mag komen. Ik voel niet dat ik er eigenlijk niet mag zijn. Ik voel me welkom. Ik mag er zijn.

Het kleine hekje is daar vaak tussen mensen, tussen volwassenen die elkaar ontmoeten in een cafeetje. Tussen een vader en een moeder, een leerkracht en een ouder, een ouder en zijn kind.

Als ik je iets geef, iet vraag, iets zeg. Als ik bang ben, iets lekker vind, of pijn heb. Wil je dan even naar me kijken, wil je dan even naar me luisteren, of er gewoon even zijn? Wil je me dan even binnenlaten? Dan hoeven we straks geen hekken te slopen, of te gaan zoeken naar de sleutel.

Dankjewel.

Het is juist nu dat ik teruggevoerd word naar het hekje van afgelopen zaterdag, omdat ik híer ben en er niet kan zijn voor kinderen, jongeren en ouders elders. Mijn cirkel van betrokkenheid voelt groot, mijn cirkel van invloed is klein en hier om mij heen. Ook ik heb een hekje om mij heen. Van achter dat hekje kijk ik en voel ik en luister ik naar jou. Jouw pijn is niet de mijne. Ik zal nooit voelen en begrijpen wat jij voelt, en wie jij precies bent. Maar…

        ik zal naar je kijken, ik zal naar je luisteren, ik zal naar je zijn, als mens naast mens. Zonder macht en onmacht, zonder schuld en schaamte, zonder of met pijn.
Ik weet wat ik wil en ik weet wat ik kan.

Ik weet wat ik wil en ik weet wat ik kan.

Over weerbaarheid:

Wat voel ik, waar en wanneer?
En waar in mijn lijf..?
En hoe in mijn lijf?

In mijn armen en benen….omdat ik wil vechten?

In mijn benen of schouders … omdat ik wil vluchten?

Onderin mijn buik… omdat ik verstijf van angst?

In mijn keel, omdat het me benauwt?

Hoog in mijn buik… omdat ik niet weet wat ik moet doen?

In mijn nek… omdat mijn nekharen overeind gaan staan?

In mijn schouders…. omdat ik mezelf wil beschermen?

In mijn ogen… omdat ik het niet wil zien?

In mijn knieën.. omdat ik door de grond wil zakken?

In mijn kaak.. omdat ik van me af wil schreeuwen?

In mijn keel… omdat ik tranen voel opkomen….?

Ik geef mezelf de tijd om na te gaan wat ik ergens van vind. Daarna kan ik kiezen hoe ik reageer.

the power of yet

The power of yet.

Maar hoe weet ik wat ik ergens van vind? Hoe weet ik wat ik dan moet doen? Wat is weerbaarheid? Moet ik daar dan ook mijn lijf voor kennen?

In de lezing zoeken we antwoorden op vragen als deze. We zullen spreken over verschillende aspecten van weerbaarheid: fysieke weerbaarheid bijvoorbeeld, en mentale weerbaarheid. En kijken wat ervoor nodig is om weerbaar te zijn.

Om in de stemming te komen verwijs ik vast naar een kinderliedje van Sesamstraat dat ik vanmorgen tegenkwam op t net: The power of yet! Welke boodschap heeft dit liedje, als je kijkt naar mentaal weerbaar zijn? Ik kom er natuurlijk op terug tijdens de lezing. Klik op de foto voor het liedje.

Ik word de hele dag gek van mezelf!

Hij kwam binnen, hoofd naar voren, voeten erachteraan, een snelle tred, ogen tastten razendsnel de ruimte af. Een krachtige maar vluchtige hand. Hij begon met vragen, 3 vragen tegelijk: Hoe spreek je jouw naam nu uit?, hebben we goed geparkeerd daar, en kan mijn moeder ergens wachten?

Hij regelde alles. Een kanjer van 10 jaar. Nadat hij de derde vraag gesteld had, plofte hij neer op de poef, ” pff ik ben doodop”, om nog geen twee seconden later zijn schoenen uit te gooien en met heerlijke energie de trampoline te bestijgen.

Een kanjer van 10, die zichzelf een eind voorbij liep, en zo graag wilde weten waarom andere kinderen gek van hem werden…

Word jij wel eens gek van jou? vraag ik.
De Hele Dag, stelde hij direct, alsof het om een alombekende wet ging.
DE HELE DAG, herhaalde hij.

Ik pakte een krijtje en schreef het op.

“Ik word de hele dag gek van mezelf.”

Dit was het begin van weer een mooie sessie. Hij ontdekte wie die ik was, wat gek voor hem betekende, of t de hele dag was dat hij gek werd van zichzelf, en of hij gek werd van zijn hele zelf.

En .. wat denk je …?

Een béétje van hem, werd op sòmmige momenten en op een páár plaatsen, een béétje druk, van een heel klein onderdeeltje van zijn hele grote zelf!

 

Overtuigingen: Wat geldt nog, wat is nodig, en vooral: wat kan weg?

Overtuigingen nestelen zich maar wat graag in onze hoofden. Die zijn vast, onwrikbaar en betrouwbaar, en daar houden hersenen van. Ook als die overtuigingen niet meer bij de tijd zijn. Als ze niet kloppen. Het is erg handig af en toe op te ruimen in je hoofd. Wat geldt nog, wat is nodig, en vooral: wat kan weg?

Deze jongen kampte met een overtuiging die t hem lastig maakte om zijn gedrag eens rustig te bekijken, laat staan te veranderen. Nu de overtuiging onderuit is gehaald, gaat de volgende stap bijna vanzelf: ander gedrag kiezen!

 

Hadewych Simonis is trainer en kindercoach GRONDIG voor wiebelige denkers die steviger willen staan. Ze geeft trainingen Rots en Water, ik leer leren, en coacht wiebelige kinderen èn hun ouders. Monster, Westlandbewegen

ik en de ander. Mijn kind in zijn kracht.

 

 

ik ben ik, de ander is de ander

ik denk voor mij, de ander voor zich

ik voel wat ik voel, de ander voelt wat hij voelt

ik doe wat ik doe, de ander doet wat hij doet

 

ik ben ik

ik ben ik,

en jij bent jij

 

kinderpraktijkGRONDIG verzorgt trainingen en trajecten voor kinderen en hun ouders die grondig willen staan #RotsenWater #ikleerleren #MatriXcoaching #MijnKindinzijnKracht

 

 

Achter het masker van boosheid.

behind anger

Kijk eens achter de boosheid.

Kijk eens iets verder dan de felle ogen en de grimmige mond. Wat maskeert dit gezicht?

Waar is het bang voor?

Welke zorgen heeft het?

Is er verdriet, pijn of een gevoel van schuld…?

Teleurstelling, frustratie?

Schaamte?

Kijk en luister.

Grondig.

 

Aan de slag met nare gevoelens? Lees hier verder.

Aan de slag met een onhandig gedragspatroon? Lees hier verder.

Hadewych Simonis is eigenaar van kinderpraktijk GRONDIG waar zij werkt aan GRONDIG denken en doen met wiebelige kinderen, in het bijzonder de denkers onder hen. #kindercoach #MatriXcoach #RotsenWater #lerenleren

Hoor je me? Luister je?

“Ik heb een hele mooie tas gezien.”
“IJsje, mmmm!”
“Ik weet niet hoe ik dit moet bouwen.”
“Ze hebben me op de grond gegooid.”
“Als ik mijn ogen dichtdoe, zie ik enge ogen.”
” Ik heb geen idee hoe ik verder moet.”
“Mmm, lekker kopje thee!”
 
Hoor je me?
Luister je ?
 —

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
dan doe je niet wat ik je vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen waarom ik iets niet zo moet voelen als ik het voel
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren 
en jij denkt dat jij iets moet doen om mijn probleem op te lossen 
dan laat je mij in de steek hoe vreemd het ook mag lijken.

Misschien is dat de reden waarom voor sommige mensen bidden werkt
omdat God niets terug zegt en hij geen adviezen geeft of probeert om de dingen te regelen.
Hij luistert alleen maar en vertrouwt erop dat je er zelf wel uitkomt.

Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar me en probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten wacht dan even en ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.

Leo Buscaglia

(het volledige gedicht)

Hadewych Simonis – kinderpraktijk GRONDIG. Kindercoach Westland, Monster – trainingen en trajecten GRONDIG
helder denken en stevig staan